Tijdens mijn ochtendwandeling met mijn lieve trouwe viervoeter liet hij weer eens zien hoe belangrijk het is om leiding te nemen over je eigen proces. In de basis heb ik een angstige hond. Dat hij met 4 maanden nietsvermoedend op de horens werd genomen door een aanstormende hazewind hielp niet echt mee. Amper bekomen van zijn salto had de betreffende hond inmiddels een halve draai gemaakt en liet zijn kunstje nogmaals zien. Volkomen in paniek vloog mijn pup er vandoor en ik erachteraan.
Naast bang voor vuurwerk en onweer heeft mijn hond het dus ook niet zo op andere reuen. Als we een andere reu tegenkomen voel ik aan hem wanneer het spannend wordt, maar de signalen zijn er ook. Kijken, likken om de mond, zijn staart die in een antenne verandert. De andere hond voelt het ook. Je hebt honden die er niet door getriggerd worden, dan zakt ook de spanning bij mijn hond. Maar de meeste reuen slaan aan en vallen bijvoorbeeld uit. De mijne deed dat in het begin ook. En als ik tijdens het wandelen in mijn hoofd aan het bedenken ben wat ik allemaal nog moet doen vandaag, doet hij het nog. Gewoon om mij te laten zien dat ik weer uit het nu en uit verbinding ben 😊.
Maar als ik met aandacht met hem wandel, de leiding neem en in verbinding sta met hem als het spannend wordt, zal hij niet reageren op die andere reu. Ook in je dagelijks leven is leiding nemen in situaties dat het spannend wordt heel belangrijk. Veel mensen schieten onbewust in de slachtofferrol. Daarmee geef je in feite de macht over de situatie aan de ander en ben je reactief. Het maakt niet eens uit of die ander letterlijk in beeld is of niet. Door de leiding te nemen behoud je zelf het initiatief. Door contact te maken met je lijf en de spanning te voelen ben je in verbinding en ben je staat vanuit je eigen kracht de situatie te benaderen.
Comments